Należy on do najsłynniejszych postaci, które wpisały się w historię Brna. Spędził w tym mieście dużą część swego życia. Narodził się 20 lipca 1822 roku w mieście Hynčice w pobliżu Novego Jičína na Morawach Północnych. Po ukończeniu gimnazjum w Opavie, studiował na wydziale filozoficznym uniwersytetu ołomunieckiego. Na życzenie matki wstąpił do seminarium. W roku 1843 został przyjęty do klasztoru augustianów św. Tomasza w Starym Brnie, gdzie przyjął imię Gregor.
W latach 1851 - 1853 studiował w Wiedniu matematykę, chemię, botanikę, zoologię i paleontologię. Po powrocie do Brna, od roku 1856, prowadził badania nad krzyżowaniem roślin, głównie grochu zwyczajnego. Na podstawie swych doświadczeń sformułował podstawowe prawa dziedziczenia, znane później pod nazwą Praw Mendla.
Od roku 1867 pełnił funkcję opata klasztoru augustianów. Obowiązki klasztorne spowodowały, że w mniejszym stopniu mógł poświęcać się pracy naukowej. Przez ostatních dziesięć lat życia prowadził wyczerpujący spór z władzą austriacką sprzeciwiając się podwyższaniu podatków od majątku klasztornego.
Gregor Johann Mendel należał do najsłynniejszych osobistości miasta już za swego życia, ale światowej sławy za odkrycia w dziedzinie genetyki doczekał się dopiero po śmierci.
Trasa turystyczna śladami Mendla zaprowadzi nas w miejsca zwiazane z życiem naukowca. Zajrzymy między innymi do klasztoru, do muzeów z ekspozycjami poświęconymi Mendlowi czy do budynków, w których prowadził wykłady.
Od roku 1867 pełnił funkcję opata klasztoru augustianów. Obowiązki klasztorne spowodowały, że w mniejszym stopniu mógł poświęcać się pracy naukowej. Przez ostatních dziesięć lat życia prowadził wyczerpujący spór z władzą austriacką sprzeciwiając się podwyższaniu podatków od majątku klasztornego.
Gregor Johann Mendel należał do najsłynniejszych osobistości miasta już za swego życia, ale światowej sławy za odkrycia w dziedzinie genetyki doczekał się dopiero po śmierci.
Trasa turystyczna śladami Mendla zaprowadzi nas w miejsca zwiazane z życiem naukowca. Zajrzymy między innymi do klasztoru, do muzeów z ekspozycjami poświęconymi Mendlowi czy do budynków, w których prowadził wykłady.