Eén van de mooiste Moravische kastelen staat al bijna acht eeuwen diep in de bossen van het Boheems-Moravische Hoogland. Vertrek om de geschiedenis van deze prachtige zetel van de familie Pernštejn te leren kennen, wandel door de kamers, beklim de sprookjestoren en misschien ontmoet je zelfs de plaatselijke Witte Dame. Pernštejn is niet alleen een vooraanstaand Tsjechisch monument, maar dankzij zijn grootsheid ook een plaats die door filmploegen uit de hele wereld wordt gebruikt.
Vernoemd naar Pernštejn
Het gotisch kasteel dat komt op de grens staat van Zuid-Moravië en Vysočina is tot stand gekomen dankzij de familie Pernštejn. Tot op de dag van vandaag weten we niet veel over hun afkomst, maar één ding is zeker - zij waren één van de rijkste Boheemse families, waarvan het landgoed zelfs groter was dan dat van de beroemde Rožmberks uit Zuid-Bohemen in die tijd. Niet-terugvorderbare subsidies betaald aan de keizer werden hen echter fataal, wat leidde tot de ondergang van hun familie en hun bezittingen werden geleidelijk verkocht.
De onneembare koning van de Boheemse kastelen
Het imposante silhouet van dit kasteel vertelt meteen waarom het in zijn lange geschiedenis nooit is veroverd. Dankzij een ingenieus verdedigingssysteem behoort het tot de best beschermde kastelen van Tsjechië. De strategische ligging op een hoge rots bood een natuurlijk voordeel, maar ook de uitgegraven dijken, stevige ophaalbruggen en het doordachte systeem van hoge wallen en wachttorens speelden een cruciale rol.Een bijzonder element is de vijf verdiepingen tellende Barborka-toren, waar de kasteelheren zich konden verschuilen tijdens een aanval. Deze toren was slechts via twee houten bruggen met de overige gebouwen verbonden, wat het vrijwel onmogelijk maakte voor vijanden om binnen te dringen. En zelfs als een vijand de binnenste zone zou bereiken, wachtten hem extreem smalle gangen, onbegaanbaar voor een ridder in volledig harnas.
Mysterie van Pernštejn
Zoals de meeste Tsjechische kastelen heeft ook Pernštejn zijn eigen mysterieuze bewoner. Dit is de Witte Dame, die hier ooit in het verleden kamermeisje is geweest. Maar ze zat zich voortdurend op te maken voor de spiegel en verwaarloosde haar plichten. Toen zij niet meer naar de mis ging, besloot een oude monnik haar te zoeken en de zaak met haar te bespreken. Maar het kamermeisje lachte hem alleen maar uit, wat hem zo kwaad maakte dat hij haar voor eeuwig vervloekte. Dus nu spookt de geest van het meisje naar verluidt in de donkere gangen hier. Vrouwen moeten ook voorzichtig zijn met de spiegels in het kasteel. Er wordt gezegd dat iedereen die er in kijkt, binnen een jaar zijn schoonheid verliest.
.jpg?width=1400&height=933&ext=.jpg)
