Czeskie tradycje ludowe późnej wiosny

Czeskie tradycje ludowe późnej wiosny

Zapraszamy do poznania zwyczajów i obyczajów czeskiego społeczeństwa. Wiosna to nie tylko Wielkanoc!

Czeskie tradycje ludowe późnej wiosny
Wiosną czeskie tradycje ludowe nawiązują przede wszystkim do okresu Wielkiej Nocy. Zimowe zapusty, wiosenny post, a potem same Święta Wielkanocne. Tradycje sięgają jednak znacznie dalej niż tylko do tych wiosennych świąt. Przedstawimy Państwu, jakie inne zwyczaje Czesi pielęgnują i co można tu zobaczyć podczas podróży. Spotkamy tutaj ogromne watry (ogniska), tradycję pocałunków pod kwitnącymi drzewami lub obrzędy inicjacyjne młodych mężczyzn.

Palenie czarownic, czyli Noc Walpurgii

Ostatnia kwietniowa noc, zwana też nocą Walpurgii, w Czeskiej Republice tradycyjnie związana jest z tzw. paleniem czarownic. Ten ciekawy zwyczaj pochodzi z czasów przedchrześcijańskich, kiedy wierzono, że w nocy z 30 kwietnia na 1 maja złe siły mają największą moc i ludzie muszą przed nimi ochronić nie tylko siebie, ale także swoje gospodarstwa domowe i zwierzęta. Wierzono, że tej nocy wiele czarownic lata na sabat. Ponieważ zgodnie z ludowymi wierzeniami czarownice można zabić było tylko ogniem, zapalano wieczorem na wierzchołkach wzniesień ogniska, urządzano głośne zabawy, które miały te nadprzyrodzone istoty odstraszyć i ucztowano. W niektórych miejscach wyrzucano w powietrze zapalone miotły lub szmaciane kule, które miały odstraszyć czarownice i osłabić ich moc, gdzie indziej do ognia wrzucano kukły czarownic ze słomy i drzewa. Obecnie palenie czarownic obchodzi się w formie zabawy ludowej i radosnego świętowania. Gdzie w Republice Czeskiej można spotkać się z tym świętem? Najczęściej gdzieś za miastem lub wsią przygotowuje się ognisko i ludzie bawią się już od wczesnego popołudnia. Gra muzyka, dla dzieci przygotowany jest program towarzyszący, grilluje się. Włodarze niektórych miast sami organizują takie wydarzenia, na przykład w Pradze lub Brnie. Dokładniejsze informacje można uzyskać w każdym lokalnym centrum informacji.

Słup majowy i jego stawianie

Stawianie drzewka majowego jest kolejnym wiosennym świętem, które zbiega się w czasie z nocą Walpurgii. Słupem majowym lub drzewkiem majowym nazywamy pień drzewa, który tworzy centralny element tych wiosennych uroczystości. Drzewko majowe stawia się najczęściej 30 kwietnia lub 1 maja. Czeski słup majowy ma formę całego drzewa, pozbawionego – z wyjątkiem górnej części – gałęzi i kory. Górną część zdobią kolorowe wstążki z tkaniny lub bibuły i na niej zawieszony jest ozdobny wieniec. Stawianie drzewka majowego wiąże się ze zwyczajem jego nocnego pilnowania przed mężczyznami z sąsiednich wiosek, którzy starają się je przewrócić lub odciąć jego wierzchołek. W zależności od regionu i tradycji może się to wydarzyć do wschodu słońca lub do pierwszego piania koguta. Jeżeli im się to uda, wioska okryje się hańbą. W niektórych miejscowościach drzewko majowe jest strzeżone nawet przez trzy dni i noce. Stawianiem drzewka majowego zawsze zajmowali się młodzi mieszkańcy miejscowości i do dziś jest to okazja do zabawy, poznania się lub chociaż wyjęcia z szafy i odświeżenia stroju ludowego. Tradycja jest szczególnie żywa na Morawach.

Pierwszy maja to czas miłości

Maj to ulubiony miesiąc, z którym wiąże się wiele tradycji. Jedną z nich jest pocałunek pod kwitnącym drzewem w dniu 1 maja. Dla zakochanej pary to właściwie obowiązek! Tradycja ta wywodzi się z romantycznego czeskiego wiersza Máj autorstwa Karla Hynka Máchy z 1836 roku. 1 maja obchodzone jest także święto różowego wina, kiedy to czołowe morawskie i czeskie winiarstwa prześcigają się w produkcji najlepszego różowego wina. Ze świętem tym spotkają się Państwo na przykład w Winnicy Świętego Wacława pod Zamkiem Praskim. I wreszcie w maju zaczyna się sezon uzdrowiskowy, kiedy to czeskie i morawskie uzdrowiska otwierają się dla swoich gości. Oczywiście dziś można wybrać się do uzdrowiska – na przykład Luhačovic lub Karlowych Warów – o każdej porze roku, także w zimie, ale prawdziwy sezon zaczyna się późną wiosną i latem. Uzdrowiska uroczyście otwierają się zawsze w weekend pod koniec maja.

Pochód Królów w Vlčnovie

Dawny festiwal ludowy nazywany Pochodem Królów jest wydarzeniem absolutnie wyjątkowym. Dlatego 10 lat temu został wpisany na listę dziedzictwa niematerialnego UNESCO. Jest to uroczysty objazd wsi na koniach z centralną postacią tzw. króla ubranego w damski strój ludowy. Towarzyszy mu grupa chłopców na udekorowanych koniach i dwaj paziowie, straż przyboczna z wyciągniętymi szablami. Kiedyś orszak objeżdżał całą wieś, szczególnie na Morawach Południowych i Południowo-Wschodnich. Na przykład w Vlčnovie, leżącym w południowo-wschodniej części Moraw, taki pochód ma już ponad 200-letną tradycję. Skąd wzięły się te świąteczne pochody? Jest to oryginalna ceremonia inicjacyjna, w czasie której osiemnastoletni chłopcy witani są w gronie dorosłych mężczyzn. Uroczystość odbywała się w okresie tzw. Pięćdziesiątnicy, czyli Zielonych Świątków, kiedy chrześcijanie celebrują zesłanie Ducha Świętego, a od czasów pogańskich przetrwało świętowanie pełni życia, piękna i siły młodości, co wiązało się z kulminacją wiosny i nadejściem przesilenia. Obecnie Pochód Królów w Vlčnovie odbywa się w ostatnią niedzielę maja. Każdy z młodych mężczyzn tylko raz w życiu występuje jako członek królewskiej drużyny, a królem jest mały chłopiec w wieku 10-12 lat ubrany w strój kobiecy. Pochodowi Królów towarzyszą występy zespołów folklorystycznych, koncerty muzyki dętej i granej na cymbałach, degustacja wina, jarmark rzemieślniczy i wystawy. Pochód Królów można spotkać również w innych miejscowościach regionu Słowacka (Kunovice, Hluk, Kyjov) czy regionu Hané (Doloplazy, Chropyně, Kojetín).