Wspaniała Kutna Hora
Miasto Kutná Hora, oddalone o mniej niż godzinę od Pragi, wpisane na listę UNESCO, a także przestrzeń Galerii Kraju Środkowoczeskiego GASK usytuowana w dawnej bursie jezuickiej są naprawdę warte odwiedzenia. Jeśli dodamy do tego wyjątkowość sztuki Jana Švankmajera, otrzymamy dzień wypełniony kulturą, historią i ostatecznie także dobrym jedzeniem. Warto także odwiedzić wspaniały Kościół św. Barbary, średniowieczne kopalnie srebra lub w drodze do Kutnej Hory, w miejscowości Kaňk, jedną z najlepszych lokalnych restauracji Na Pašince. Na inne niezwykle interesujące galerie w Czechach, możesz rzucić okiem tutaj.
Surrealistyczne kuglowanie
Wystawa Disegno Interno prezentuje wszystkie obszary twórczości Švankmajera: od kolaży, obiektów i ilustracji książkowych po spirytystyczne rysunki art brut, animacje, filmy i tak zwane fetysze inspirowane afrykańskimi rytuałami.
Jedno z długich pomieszczeń zostało przekształcone w rodzaj pokątnego gabinetu przyrodniczego z fantazyjną fauną i florą, dziwnymi stworzeniami wykonanymi z muszli, jaj lub poroża, uzupełnionych piórami lub oszczerbionymi naczyniami. Agaty wyrastające z koszuli i zmineralizowane buty oddają hołd innemu wielkiemu, belgijskiemu surrealiście René Magritte.
Dzieciństwo jako niekończąca się inspiracja
W GASK można również zobaczyć wiele rzadkich eksponatów z osobistego gabinetu osobliwości Švankmajera, tzw. kunstkamery, który zbudował na Szumawie w pałacu w miejscowości Horní Stankov. Jego kolekcja obejmuje, oprócz znalezionych lub zakupionych przedmiotów, sztukę pochodzącą od naturalnych plemion z Afryki i Polinezji. Zdobywca głównych nagród na festiwalach w Cannes i Berlinale nie ukrywa, że nigdy nie zamknął w sobie okresu swojego dzieciństwa i nieustannie prowadzi z nim dialog.
Możliwości dialogu Švankmajera
Jego obiekty taktylne, które MOŻNA! dotykać, mają przyjemną teksturę, a jego filmy, które można zobaczyć w GASK, są ponadczasowe. To właśnie filmy Švankmajera uczyniły go sławnym na całym świecie.
Zmarłej żonie Švankmajera, artystce Evie, także poświęcono część przestrzeni w bursie jezuickiej. Zdobywczyni prestiżowych nagród miała charakterystyczne poczucie humoru. Namalowała na przykład uśmiechniętego Rembrandta bez zębów. Położyła je obok niego...